سوغات ناتو برای روسیه
تاریخ انتشار: ۲۱ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۴۹۷۴۰۸
پیوستن به ناتو پرسشهای بسیاری درباره چشم انداز امنیتی اروپا مطرح میکند. جان هنلی، یکی از تحلیلگران گاردین، اخیرا یادداشت جالبی به این مضمون نوشته است: الحاق فنلاند نشان دهنده پایان یکروند شتاب یافته است که در ماه مه گذشته آغاز شد؛ زمانی که فنلاند و سوئد دههها عدمتعهد نظامی را به منظور جستوجوی امنیت به عنوان اعضای ناتو پس از حمله روسیه به اوکراین، کنار گذاشتند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش دنیای اقتصاد، ترکیه آخرین کشور از ۳۰کشور عضو این ائتلاف شد که درخواست فنلاند را تصویب کرد، اما این کشور همراه با مجارستان همچنان از تصویب پیشنهاد سوئد خودداری کردند. استکهلم گفت مطمئن نیست به موقع به نشست برنامه ریزی شده ناتو در ماه ژوئیه بپیوندد. استولتنبرگ روز دوشنبه ۱۴فروردین ماه در بروکسل گفت: «فردا از فنلاند به عنوان سی و یکمین عضو ناتو استقبال خواهیم کرد و فنلاند را امنتر و اتحاد خود را قویتر میکنیم. ما برای اولین بار پرچم فنلاند را اینجا در مقر ناتو به اهتزاز درخواهیم آورد.» در مسکو، «الکساندر گروشکو»، معاون وزیر خارجه روسیه، در واکنش به خبر الحاق فنلاند گفت که روسیه در صورت لزوم نیروهای خود را در مناطق غربی و شمال غربی خود افزایش خواهد داد.
گروشکو گفت، اگر «نیروها و منابع دیگر اعضای ناتو در فنلاند مستقر شوند، ما گامهای بیشتری برای تضمین امنیت نظامی روسیه» با «تقویت پتانسیل نظامی خود در غرب و شمال غرب» برمی داریم. بااین حال، مقامها مایلند که سوئد را قبل از دیدار جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده و دیگر رهبران ائتلاف در ویلنیوس، پایتخت لیتوانی، در ۱۱ و ۱۲ژوئیه وارد ائتلاف کنند.
استولتنبرگ گفت: «سوئد تنها نمیماند.» سرگئی شویگو، وزیر دفاع روسیه، سال گذشته گفت که روسیه با توجه به درخواستهای عضویت فنلاند و سوئد در ناتو «اقدامات متقابل کافی» را انجام میدهد و ۱۲واحد و لشکر را در منطقه نظامی غربی خود تشکیل خواهد داد.
چهارم آوریل یعنی در هفتاد و چهارمین سالروز تاسیس ناتو، شاهد الحاق فنلاند بودیم. این ائتلاف نظامی چهارسال بعد از جنگجهانی دوم در تاریخ ۴ آوریل ۱۹۴۹ میلادی (۱۵ فروردین ۱۳۲۸) پایه گذاری شد. الحاق فنلاند به ناتو ارتباط تنگاتنگی با بحران اوکراین دارد. از آغاز بحران اوکراین، ۲۸ کشور از ۳۰عضو ناتو با الحاق فنلاند و سوئد به ناتو موافقت کرده بودند و با رأی مثبت دوعضو باقی مانده یعنی مجارستان و ترکیه پازل الحاق آنها به پیمان آتلانتیک شمالی تکمیل میشد که الحاق رسمی فنلاند به ناتو نشان داد برخلاف سوئد، مقامات هلسینکی در این زمینه بهتر عمل کردند.
اگر اوکراین در این برهه به ناتو ملحق میشد، به استناد بند ۵ اساسنامه ناتو که تاکید میکند، حمله به یکی از اعضا به منزله حمله به تمامی اعضاست، ناتو چارهای جز ورود مستقیم به جنگ نداشت؛ موضوعی که باعث شده تاکنون کییف به رغم تبدیل شدن به زمین جنگ نیابتی، پشت درهای ناتو و حتی اتحادیه اروپا به انتظار بنشیند. در این مدت اوکراین به نیابت از ناتو با روسیه جنگیده است. پیوستن فنلاند به ناتو، اولین گسترش مرزهای این ائتلاف دفاعی از زمان پیوستن مقدونیه شمالی در سال ۲۰۲۰ است. در پرونده امروز باشگاه اقتصاددانان به ابعاد مختلف این موضوع پرداخته شده است.
منبع: فرارو
کلیدواژه: ناتو و روسیه الحاق فنلاند
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۴۹۷۴۰۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا مکرون برای روسها رجز میخواند؟!
«تشدید موضع گیریهای ضدروسی مکرون در مدت اخیر تا حدی ریشه در تضعیف نفوذ سنتی فرانسویها در قاره آفریقا و قدرتگیری فزاینده روسها دراین قاره دارد. موضوعی که به یک چالش بزرگ برای پاریس تبدیل شده است.»
به گزارش الف، امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه در روزها و ماههای اخیر، بر شدتِ موضع گیریهای ضدروسی خود در بحبوحه تداوم یافتن جنگ اوکراین افزوده است. موضوعی که با بازتابهای بینالمللی قابل توجهی نیز همراه شده است. مکرون در یک موضعگیری خود تاکید کرده که میزان حمایتهای تسلیحاتی از اوکراین باید تا جای ممکن افزایش یابد.
با این حال، بخش جنجالی موضع گیریهای وی که بازتابهای فراوانی نیز پیدا کرده، مرتبط با احتمالِ حضور نیروهای فرانسوی در میدانهای جنگ اوکراین بوده است. در این رابطه برخی مقامهای روسی خبر دادهاند که فرانسه یک یگان دو هزار نفری را برای این موضوع آماده کرده است.
جالب است که امانوئل مکرون در موضعگیری تاکید کرده که برخی شرکای غربی فرانسه به ویژه در سازمان ناتو نیز با آنچه پاریس در مورد حضور میدانی در جنگ اوکراین میگوید، موافق هستند. با این همه، در سوی دیگر این ماجرا، دولت روسیه هشدار داده که طرح مسائلی از این دست بسیار خطرناک است و در صورت تحقق میتواند فرانسه و اهداف فرانسوی را به اهدافی مشروع برای روسیه تبدیل کند.
با این همه، یک سوال مهم و محوری مطرح میشود که علت طرح موضعگیریهای اینچنینی رئیس جمهور فرانسه چیست؟ به نظر میرسد در پاسخ به این پرسش بایستی دو مولفه را مد نظر قرار داد.
اولا، این قبیل موضع گیریهای رئیس جمهور فرانسه تا حدی ریشه در نگرانیهای جدی پاریس در مورد نفوذ فزاینده روسیه در قاره آفریقا و محدود کردن نفوذ سنتی فرانسه در این قاره دارد. توجه داشته باشیم که قاره آفریقا در ماههای گذشته شاهد چندین کودتا درکشورهایی نظیر بورکینافاسو، مالی، نیجر، چاد و گابن بوده که در تمامی آنها، حضور سنتی فرانسه در این کشور و البته نخبگان وابسته فرانسویها به شدت به خطر افتادهاند و در عوض، روسیه توانسته جای پایِ خوبی را در این قبیل کشورهای آفریقایی کسب کند.
مسالهای که نگرانی عمیق پاریس را به همراه داشته و حتی شاهد بودهایم که برخی مقامهای ارشد روسی نظیر ولادیمیر پوتین نیز به صراحت به این مساله اشاره داشته و تاکید کردهاند که فرانسویها این پالس را به مسکو دادهاند که با موضع گیریهای تهاجمی اخیر خود به نوعی سعی دارند این هشدار را به روسیه برسانند که این کشور باید به حوزه نفوذ آنها در دیگر مناطق جهان احترام بگذارد.
دوم اینکه در صحنه سیاست داخلی فرانسه، جریان راست این کشور و به طور خاص راستهای افراطی، تا حدی به صورت سنتی پیوندهایی را با روسیه دارند. آنها حتی در مورد جنگ اوکراین نیز موضع گیریهای دوپهلویی را اتخاذ کرده و چندان با موضع رسمی دولت مکرون در رابطه با این جنگ همراهی نمیکنند.
در این چهارچوب، مکرون و دیگر جریانهای سیاسی همراه با وی در صحنه قدرت سیاسی فرانسه، پیروزی روسیه در اوکراین را یک سناریوی خطرناک برای خود ارزیابی میکنند. سناریویی که میتواند موضع و جایگاه آنها در صحنه سیاست داخلی فرانسه را به نفع مخالفان و رقبای آنها در جریان راست افراطی این کشور تضعیف کند. فراموش نکنیم که در جریان انتخابات ریاست جمهوری اخیر فرانسه نیز شاهد بودیم که مکرون با اختلاف نه چندان زیادی توانست نامزد اصلی راستهای افراطی یعنی مارین لوپن را شکست دهد. موضوعی که زنگ هشدار را برای مکرون و متحدانش به صدا درآورده است.